Terwijl het bouwverkeer en auto’s met botentrailers zich over de oude Rivierdijk persen, verwonderen wij ons als inwoners over de jongste veranderingen. Sinds Hardinxveld is ingelijfd bij de Drechtsteden lijken er verrassende processen op gang te komen. Is de grootstedelijke geest uit de fles of zijn er andere krachtenvelden aan het werk? En. Wie zitten er nu achter het stuur?
In ons dorp wordt, ingeklemd door de rijksweg A15 en de Merwededijk, een nieuwe wijk gebouwd met stadse allures. Maar wat zien wij op ons netvlies? Wij zien drie uiteenlopende wijken verrijzen in plaats van één.
Het lijkt wel of er een aantal ontwerpers met verschillende brillen op aan het stedenbouwkundig plan hebben getekend. De wijken staan pal naast elkaar maar ze spreken een geheel eigen vormentaal. Wij zien een wijk met dicht opeengepakte huizen op postzegeltjes grond en nauwelijks plaats voor groen. Wij zien dat ze in de slagschaduw staan van drie geweldige bouwmassa’s met grote penthouses er bovenop. Daar tussen liggen trapopgangen met badplaats-achtige proporties.
Daar weer naast verrijst een creatief en vrijgevochten wijkje met een grote variatie aan bebouwing. Het Wilde Wonen, zeg maar.
Wat willen deze wijken ons vertellen? Ze lijken een eigen taal te spreken.
Wij horen bestuurders over een boulevard, een podium, horeca, waterbus, jachthaven, bouwopgaves en het beleefbaar maken van de rivier. Er zijn daarvoor alvast wat wilgen gesneuveld.
Achter de dijk wordt ook een houten opstal in elkaar geknutseld. Het wordt omgeven door enorme meerpalen. Er ligt al een bootje bij. Het contrast tussen dit frivole houten bouwpakket op stelten en de breed geschouderde mastodonten werkt vervreemdend. In nette stedenbouwkundige taal; Wij zien hier een schaalsprong en de stijl van Finhouse versus Bauhaus.
Maar wat is het voor een bouwpakket? Wat krijgt het voor functie? Een ark van Noach, een strandpaviljoen of een jachthavenkantoor?
Een jongetje zegt; “Mama, de mensen hebben hier gerekend op heel hoog water. Zo kunnen bootjes bij het terras aanleggen”.
Dat jochie maakt het vast nog mee; Hardinxveld aan zee!
Arie Huisman
Let op! Een column bevat altijd een mening en mag prikkelen. Dit artikel staat dan ook op de pagina Opinie. Elke lezer mag een column aandragen (let op: de column is echt een column en geen ingezonden brief).
Ik vind dat er érg neerbuigend wordt gedaan over de plaatsing van de houten ‘stapelbouw’ woning…Wij wonen al ongeveer 30 jaar in een Finnhouse woning in Sliedrecht Oost…wij zouden nooit meer in iets anders willen wonen, het comfort, de geur van hout en de energiezuinigheid, daar kan geen enkel (conventioneel) gebouwd huis tegenop, iedere keer als je thuiskomt heb je het idee dat je in een vakantiehuis bent. Ik wens de toekomstige bewoners veel woongenot (en ben best wel een beetje jaloers op het uitzicht)
Jan Brijder, Sliedrecht.